Soms wordt er in werk situaties een soort rollenspel gespeeld waarbij de acteurs zich niet bewust zijn van hun negatieve rol. In sommige gevallen kan je in dat rollenspel een Drama Driehoek herkennen. De drama driehoek stamt uit de transactionele analyse en beschrijft gedrag waardoor communicatie en samenwerking sterk belemmerd worden. De drie rollen die in het model worden benoemd zijn: Aanklager, Redder en Slachtoffer. Deze negatieven rollen houden daarbij elkaar instant, en wisselen elkaar ook af. Er ontstaat dan een negatieve vicieuze cirkel waarbij er geen vooruitgang of innovatie meer mogelijk is.
In mijn werk heb ik dit rollenspel meegemaakt en heb ik er ook aan meegedaan. In het plaatje geef ik aan hoe dat er dan ongeveer uitzag. Het resultaat was dat we door gingen met hoe we dingen deden en we niet innoveerden.
Zo als je in het plaatje misschien kan zien is het probleem van de rollen en waardoor het drama zichzelf instant houd, dat niemand zijn eigen verantwoordelijkheid in het drama ziet.
In het tweede plaatje probeer ik aan te geven hoe je uit de drama driehoek zou kunnen komen, waarbij iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt door het stellen van de positieve vragen. De drama driehoek zou je op die manier kunnen veranderen in een positieve Kracht Driehoek, waarbij iedere rol de ander positief versterkt.
Voor mij was het lezen over het bestaan van de drama driehoek een eyeopener. Het laat je naar jezelf kijken en naar je rol in het proces. En geeft je de mogelijkheid om te veranderen.
Kijk is om je heen en vraag je af waar jij een drama driehoek ziet en of je er zelf misschien in zit?
Sometimes in work situations there is a kind of role-playing where the actors are not aware of their negative roles. In some cases, you may recognize a Drama Triangle in that role-play. The drama triangle stems from transactional analysis and describes behaviors that greatly hinder communication and cooperation. The three roles identified in the model are: Accuser, Rescuer and Victim. These negatives roles thereby keep each other instant, and also alternate. This creates a negative vicious circle where no progress or innovation is possible.
In my work I have experienced and participated in this role play. In the picture I indicate what that looked like. The result was that we continued with how we did things and that we did not innovate.
So as you may be able to see in the picture, the problem of the roles and making the drama instantiate itself is that no one sees their own responsibility in the drama.
In the second picture I try to show how you could come out of the drama triangle, where everyone takes his responsibility by asking the positive questions. In this way you could change the drama triangle into a positive Power Triangle, where each role positively strengthens the other.
For me, reading about the existence of the drama triangle was an eye opener. It makes you look at yourself and your role in the process. And gives you the opportunity to change.
Look around you and ask yourself where you see a drama triangle and whether you yourself might be in it?
Translated with www.DeepL.com/Translator (free version)